Eergisteren ben ik weer naar de mondkliniek geweest.
Ik was ervan overtuigd dat dit de laatste keer was en de assistente en ik grapten daar zelfs nog even over. Helaas bleek dit niet te kloppen...
De tandarts heeft heel goed gekeken naar hoe de brug op dit moment en in deze vorm aansluit op mijn verhemelte. Ik voelde zelf heel lichtjes dat er soms lucht overheen ging, dus dat er wat ruimte was had ik zelf ook al geconstateerd. Jammer genoeg is dit niet iets wat zich vanzelf corrigeert. Het tandvlees kan wel de dummies omsluiten, maar groeit niet 'door' als er geen contact is. De brug zal dus de ruimte moeten opvullen.
Dat betekent dat er nog 2 nieuwe afspraken zullen volgen. De eerste om de brug uit te nemen en weer tijdelijk een noodbrug te plaatsen, zodat de brug kan uitgestraald (?) en opgebakken (?) kan worden, waarna hij beter tegen het tandvlees past. En de tweede om na afkoelen en uitharden de brug dan wel definitief vast te zetten.
Gelukkig heb ik volgende week een vakantieweek waarin deze beide afspraken kunnen vallen, zodat ik niet met de noodbrug naar mijn werk hoef.
Maar... Het is toch wel balen. Enerzijds omdat het steeds uitnemen, schoonmaken en inzetten van de brug erg pijnlijk is. De zenuwen in de afgeslepen tanden liggen immers bloot, waardoor je bij elke aanraking een sensatie voelt alsof je tanden onder stroom staan. En anderzijds omdat ik mij afvraag in hoeverre al deze extra handelingen bij de oorspronkelijke begroting bijgeteld zullen worden.
Over dit laatste zal ik dan ook zsm contact hebben met de tandarts die de intake heeft gedaan en de begroting opgesteld.
Wordt dus volgende week opnieuw vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten