24 oktober.
Afgelopen dinsdagmiddag en vanochtend ben ik weer naar de mondkliniek geweest.
Dinsdag is de brug verwijderd en een noodbrug gemaakt en geplaatst. Dit ging weer gepaard met het nodig trek-, duw- en paswerk, wat altijd vervelend tot flink pijnlijk is. De noodbrug is teruggezet met wat vaseline, zodat deze er vanochtend gemakkelijker uit zou kunnen gaan, maar dat bleek toch niet het geval te zijn...
De afgelopen dagen is de definitieve brug bijgewerkt en bijgebakken, daarna uitgehard, zodat hij er vanochtend weer terug in gezet kon worden. Ik had mij voorgenomen om dit ook nu nog niet definitief te laten doen, omdat er dan geen correctie meer mogelijk is. Aangezien het tandvlees/verhemelte de afgelopen weken geslonken is, is het namelijk niet uit te sluiten dat dit nog een tijdje zal doorgaan. Als de brug dan helemaal vastzit, zal die ontstane ruimte niet echt meer op te vullen zijn. De tandarts was het hier helemaal mee eens.
De brug zit dus voor de komende 4 weken weer vast met noodcement.
Ook dit was weer geen fijne behandeling. Het uithalen, passen, schoonmaken van de afgeslepen tanden, waarin de zenuwuiteinden bloot liggen, geknoeid cement van het tandvlees af schrapen, het is allemaal geen pretje. Zodra de brug weer zit is het leed weer geleden en voel je niets meer, dat maakt het toch allemaal wel te doen.
Nu is het afwachten wat er gebeurt en of de aansluiting goed is/blijft.
Voor het eerst is het nu wel gevoelig als ik onder tegen de brug aanduw. Er is meer druk op mijn verhemelte en op de noodkronen. Dit zal de bedoeling ook wel zijn ;)
Ik zie nu dat de hoektanden tov de voortanden iets meer naar voren gekomen zijn en er niet meer ietsje achter staan. Het is niet echt storend maar ik zie het wel. Ook dat is iets waarover ik de komende weken moet beslissen of dit het maximale eindresultaat is.
Wordt dus nog vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten