30 december.
Vanochtend ben ik al vroeg opgestaan, om nog te kunnen eten voordat ik naar het ziekenhuis ging.
Natuurlijk was ik wel gespannen maar niet dusdanig dat ik niet kon eten o.i.d.
Stipt op tijd werd ik binnengeroepen in de behsndelkamer. De kaakchirurg vertelde nog kort wat de bedoeling was alvorens de rechterhelft van mijn onderkaak te verdoven. Ook gaf hij alvast wat advies over pijnmedicatie en schreef ook meteen een recept voor zwaardere pijnstillers dan ik thuis had.
Na de blauwe doeken uitgespreid te hebben en de verdoving te testen heeft de kaakchirurg eerst het botanker geplaatst. Hiervoor wordt een snee in het tandvlees gemaakt om bij het bot te kunnen. Gelukkig niets van te voelen! Het is wel ongemakkelijk om de kaakchirurg tegen de assistente te horen zeggen: 'kijk, dat zie je de ene wortel, en daar de andere. Ze zien er prima uit. '
Na wat gewrik kondigde de kaakchirurg aan dat hij 3 gaatjes in het bot ging boren om de schroefjes in vast te zetten. En hoewel ik tot dan toe absoluut niets voelde, zette ik mij natuurlijk toch schrap. Het was een akelig gevoel en geluid, maar niet pijnlijk en daarna was het al snel zover dat het tandvlees weer dichtgehecht kon worden. Dat was het enige gevoelige onderdeeltje.
Daarna moest mijn, volgens de kaakchirurg ' melktandje' , nog getrokken worden. Ook daar was nog wat gewrik voor nodig, maar verder ging de kies, want dat was het wel, er probleemloos uit. Een gaasje erop, dichtbijten, en toen, een halfuur verder, was ik klaar! Nog even langs de ziekenhuisapotheek en daarna naar huis.
Onderweg in de auto begon mijn onderlip al te prikken. Thuis heb ik, zoals het advies was, meteen
een stevige ibuprofen genomen en en nieuw gaasje op de wond van de kies gedaan. Het bloed/ speeksel mag alleen uitgespuugd worden, vooral niet spoelen. Na een uurtje ging het gebied rond het botanker venijnig prikken, dus ook nog 2 paracetamol erbij.
En daamee houd ik het nu al de hele middag vol, dus dat valt zeker niet tegen! Wat wel tegenvalt is dat het geheel maar blijft bloeden, niet heel hevig maar wel zó dat het speeksel flink helderrood is.
In de loop van de middag heb ik voorzichtig met een rietje 2 glazen drinkontbijt op en later nog een klein bordje brintapap. Ik merk dat vooral iets kouds in mijn mond erg pijnlijk is, dus oppassen de rest van de dag. Kou aan de buitenkant daarintegen is heerlijk! Ik blijf de rest van de dag dus lekker koelen. En ook vooral alleen maar bankhangen, aangezien ik daarvoor nu een prima excuus heb ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten