Gisteren ben ik opnieuw naar de orthodontist geweest. Dit keer niet voor controle, maar voor een gesprek over de behandeling.
Ik ben eerdere deze maand namelijk voor een second opinion naar een kliniek voor mondzorg geweest. Dit vanwege mijn toenemende twijfels over hoe het beugelproces verloopt tot nu toe, de terugkerende complicaties en uitbreidingen van het ijzerwerk en het uitblijven van het gehoopte resultaat. Mijn gevoel was steeds meer, van de regen in de drup terecht te komen.
Ik heb steeds benadrukt dat ik niet kies voor het perfecte gebit, maar behandeld wil worden voor het oplossen van het probleem rond mijn te verliezen voortanden(en). De insteek vanuit de orthodontist blijft toch steeds het benaderen van de meest perfecte situatie, hoe moeizaam en gecompliceerd de weg daarnaartoe ook is. En op de één of andere manier ga je deze weg mee in, zonder precies te weten of er ook nog een alternatief mogelijk is.
Naar nu bleek is de verschuifkies weer niet opgeschoven, het resultaat na bijna 5 maanden pijn en ellende is een verschil van slechts 1,5 mm. Bovendien is op een overzichtsröntgenfoto te zien, dat onder deze kies een holte aan het ontstaan is, waardoor de kies minder goed in het bot staat. Dit zou op termijn verloren raken van deze kies gaan betekenen, waardoor alle gedane moeite dan voor niets is geweest.
Daarnaast is rond mijn voortanden zo weinig kans op aangroei van nieuw bot, dat er geen enkele garantie bestaat dat een implantaat uiteindelijk mogelijk is. Dan zou ik na het hele proces van beugelen, 2 operaties en minstens 3 jaar ongemak eindigen met een brug bovenin.
Bij de intake in de kliniek zijn nieuwe afdrukken gemaakt. Op deze afdrukken is een brug
geconstrueerd, zodat ik kon bekijken hoe dat eruit zou zien zonder een onderkaakcorrectie.
De overbeet wordt dan enorm verminderd. De voortanden zijn wat kleiner en staan mooi tussen de
tanden ernaast.
Natuurlijk blijft de kaaklijn hetzelfde, maar mijn uitgangspunt was ook niet persé dat die veranderd moest worden.
Wat jammer is, is dat de melkkies al getrokken is, helaas niets meer aan te doen. Ook op die plaats zou een brug kunnen komen, of ik kan de opening gewoon zo laten.
Om de brug te bevestigen, zullen de hoek- en snijtanden moeten dienen als pijlers en daarom afgeslepen worden. De orthodontist vond dit erg zonde van deze gezonde tanden. Aan de andere kant werd het dan geen probleem gevonden om een even zo gezonde melkkies te trekken! Dat vind ik ook wel een lastige constatering.
Ik heb dit hele verhaal eens goed op me laten inwerken, en alle voor- en nadelen tegen elkaar afgewogen. Er is immers een groot verschil in tijdsduur, in mate van ongemak en pijn, en in kosten.
Uiteindelijk heb ik besloten om mijn beugelbehandeling af te breken en binnenkort al mijn voortanden te laten vervangen door een porseleinen brug. Deze zal de rest van mijn leven meegaan.
De orthodontist zal over anderhalve week de onderbeugel verwijderen en een retentiedraad plaatsen.
Nu moet ik nog een afspraak maken met de kaakchirurg die het botanker weer uit mijn onderkaak zal halen. En daarna zal in de kliniek eerst een noodbrug geplaatst worden, en binnen 3 weken de definitieve.
Dit is dus al met al een hele omslag.
Ik ben ook in contact met de zorgverzekeraar, omdat ik hoop dat deze behandeling ook vergoed zal kunnen worden. Ik spaar immers heel wat kosten uit!
Verder heb ik ook besloten, niet meer elke dag een nieuw bericht te plaatsen. Het lukt mij door tijdgebrek niet altijd en bovendien heb ik ook niet elke dag nieuws. Dit zal voortaan enkele keren per week door mij bijgewerkt worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten