18 maart.
Hmm.... Na een aantal probleemloze dagen heb ik vandaag weer iets minder reden om te juichen.
Hoewel de verschuifkies op het oog nog ongeveer hetzelfde staat, wordt de ijzerdraad toch langzaam maar zeker te lang om nog goed te passen. Dat komt doordat op die kies de laatste bracket staat. Als die naar voren komt gaat de ijzerdraad dus op den duur uitsteken. En dat dan aan beide kanten.
Als de prognose een beetje klopt, steekt de draad nu links en rechts 1 mm uit. Dat lijkt niet veel en is dat natuurlijk ook niet, maar in je mond is elk oneffenheidje en uitsteekseltje héél goed te voelen, zoals elk beugelbekkie zal kunnen beamen.
Deze puntjes drukken vandaag flink in mijn wangen, wat soms echt een vervelend gevoel is.
Ik zal het toch nog 2 weken mee moeten doen, aangezien dan de volgende controle in de agenda staat. Als het echt te gevoelig wordt kan ik natuurlijk eerder langs gaan, maar zo erg is het nog niet.
Zoals ik al eerder vertelde, slaap ik 's nachts met een zelfgefabriceerd rolletje onder het botankertje. En ook vanochtend kon ik daarop wat bloed zien. Ik weet niet precies hoe dit kan, want ik ontdek geen wondje of plekje waar dit vandaan komt. Een beetje eigenaardig dus? Het blijft denk ik toch een wat onrustig hoekje, het botankerplaatje is natuurlijk toch iets wat er niet in 'hoort'.
Benieuwd hoe het morgen weer zal gaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten