26 januari.
Vanochtend voelde ik heel duidelijk, dat het ijzerdraadje en het veertje dichter bij elkaar lopen en voor de verschuifkies elkaar zelfs raken. Dat kan betekenen dat het ijzerdraad wat naar beneden buigt. Op het veertje zit ook wel iets speling, maar dat kan immers niet doorbuigen naar boven.
De orthodontist voorspelde bij de laatste controle, dat de verschuifkies bij het naar voren komen mogelijk tegelijkertijd ook naar beneden getrokken gaat worden. Dat komt doordat het veertje aan het botanker zit, en dat zit niet op gelijke hoogte met de brackets maar onder de hoektand. De tractie wordt daarom als het ware schuin naar voren/onderen uitgeoefend. Als de kies eenmaal op zijn plaats staat, kan deze weer naar boven toe gecorrigeerd worden door de normale beugellignatuur.
De kies, waarover ik gisteren aangaf, het idee te hebben dat deze weer op de lijn komt, is vandaag gevoelig. Vooral met dichtbijten. Dat vind ik tegenwoordig voortaan een positief teken, omdat gevoeligheid betekent dat er beweging in zit. Ik hoop dus dat ik gelijk heb! Benieuwd wat ik er over anderhalve week op de controle over zal horen.
't Is al met al toch een heel project aan het worden. Soms lastig aan iemand uit te leggen, omdat de aanleiding voor dit alles eigenlijk is, dat ik een bovenvoortand zal gaan verliezen. En boven is niets te zien, alleen beneden.... Gaandeweg verandert er dan ook nog van alles aan het oorspronkelijke plan. Geen wonder dat mij soms weleens voorzichtig gevraagd wordt, of er dan aan de bovenkant ook nog wat zal gaan gebeuren...;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten